جهان پس از ظهور حضرت مهدي (عج)
از سلسله درسهاي استاد گرانقدرخانم فاطمه‌ي طاهايي
ششم ماه مبارك رمضان
مدرسه‌ي علميه‌ي نرجس سلام الله عليها
1381/08/21
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم
لاَحَوْلَ وَلاَقُوَّةَ اِلاَّ بِاللَّهِ الْعَلِيِ الْعَظِيم
رَبِّ اشْرَحْ لِي صَدْرِي وَيَسِّرْلِي اَمْرِي وَاحْلُلْ عُقْدَةً مِنْ لِسَانِي يَفْقَهُوا قَوْليِ...[1]
اَلسَّلاَمُ عَلَي الْمَهْدِي الَّذِي يَمْلاَءُ الاَرْضَ عَدْلاً وَقِسْطًا كَمَا مُلِئَتْ ظُلْمًا وَجَوْرًا...
از خداوند تبارك و تعالي فرج حضرت را واقعا تقاضا كنيد. رمضان ماه استجابت دعاست چه زماني ما خدا را بخوانيم كه از اين زمان و اين مكان و اين جماعت و اين مجلس مهم‌تر باشد خدا را بخوانيم و فرج را تقاضا كنيم,...صلوات.
امروز مي‌خواهم به شما بشارت بدهم! عنوان بحث ما جهان بعد از ظهور و در حكومت حضرت مهدي (عج) است. از اين آيه‌ي مباركه استفاده مي‌كنيم.
قرآن مي‌فرمايد:
«وَلَوْ اَنَّ اَهْلَ الْقُرَي اَمَنُوا وَاتَّقَوْا لَفَتَحْنَا عَلَيْهِمْ بَرَكَاتٍ مِنَ السَّمَاءِ وَاْلاَرْضِ وَلَكِنْ كَذَّبُوا فَاَخَذْ نَاهُمْ بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ.»[2]
همانا اگر اهل شهرها و قريه‌ها ايمان آورده بودند و تقوا پيشه مي‌كردند هر‌آينه ما بركات را از آسمان و زمين بر آن‌ها مي‌گشوديم؛ ولكن تكذيب كردند ما نيز آن‌ها را به عذاب گرفتيم به سبب آن‌چه كه خودشان كسب كردند.
در آيات قبل از اين آيه‌ي مباركه, خداوند تبارك و تعالي سرگذشت اقوامي را مانند قوم هود, صالح, شعيب, لوط و قوم نوح را به‌طور اجمال بيان فرموده است.
در اين آيه‌ي مباركه به صورت گوياتر نتيجه‌گيري كرده مي‌فرمايد: اگر مردمي كه در اين شهرها و نقاط ديگر روي زمين زندگي مي‌كنند به‌جاي طغيان و سركشي و تكذيب آيات پروردگار و دستورات الهي و ظلم و فساد, ايمان مي‌آوردند و در پرتو ايمان تقوا و پرهيزكاري پيشه مي‌كردند نه تنها مورد خشم و مجازات الهي واقع نمي‌شدند, بلكه درهاي بركات آسمان و زمين را به روي آن‌ها مي‌گشود, ولي آن‌ها صراط مستقيم را كه راه سعادت و خوشبختي و رفاه و امنيت بود رها ساختند و به بي‌راهه رفتند. پيامبران را تكذيب نمودند و راه‌هاي اصلاحي آن‌ها را زير پا گذاشتند, ما هم به جرم اعمالشان آنان را كيفر داديم. «اَخَذْنَاهُمْ» آن‌ها را به عذاب گرفتيم به سبب آن‌چه كه كسب كردند.
آيات بعد هم وعده مي‌فرمايد:
«اَفَأَمِنَ اَهْلُ الْقُرَي اَنْ يَأْتِيَهُمْ بَأْسُنَا بَيَاتًا وَهُمْ نَائِمُونَ.»[3]
اگر ايمان بياورند و اگر مردم تقوا پيشه كنند. ما درهاي بركاتمان را از آسمان و زمين باز مي‌كنيم.
آيا اهل قريه‌ها در امانند [آيات وعده‌ي عذاب مي‌دهد] شب خوابيدند, يك مرتبه عذاب بر آن‌ها نازل مي‌شود, روز مشغولند يك مرتبه عذاب نازل مي‌شود.
بركت, بركات چيست؟... به‌طور اجمال عرض مي‌كنم بركات نعمت‌هاي مستمر و مداوم است. در ذيل اين آيه‌ي شريفه كه خداوند فرموده: بركات آسمان و زمين را بر روي آن‌ها باز مي‌كنيم اقوال مختلفي است دو قول را نقل مي‌كنيم.
1. از آسمان نزول باراني كه مفيد باشد و از زمين روئيده شدن گياهان.
2. بركات آسمان معنوي و بركات زمين مادّي است.
خلاصه بركت در اصل به معناي ثبات و استقرار چيزي است.
[چيزي كه ثبات دارد, استقرار پيدا مي‌كند و براي انسان‌ها نافع است بركت است.] به هر نعمت و موهبتي كه پايدار بماند بركت اطلاق مي‌شود, در برابر موجودات بي‌بركت موجوداتي هستند كه زود فاني مي‌شوند و بي‌اثرند.
قابل توجه در اين آيه مباركه اين است كه ايمان و تقوا نه تنها سبب نزول بركات الهي مي‌شود, بلكه باعث مي‌گردد كه آن‌چه در اختيار انسان است در مصارف مورد نياز به كار گرفته شود.
[من اين‌جا يك گريز تبليغي براي شما بزنم. بعد به بحث بر مي‌گرديم, چشم يك نعمت بزرگ الهي است, مي‌دانيد و كسي نمي‌تواند انكار كند, گوش و زبان و...از نعمت‌هاي بزرگ الهي هستند و ساير اعضاء و جوارح از نعمت‌هاي پروردگار است, اگر درست مصرف شود و در راه رضاي الهي به كار گرفته شود اين نعمت‌ها مفيد و مثمرثمر و پايدار مي‌ماند, اما اگر بي‌راهه به كار گرفته شود نعمت‌ها اثر وجودي ندارد, ممكن است چشم ببيند اما چه فايده؟ ديدني كه نفعي براي دنيا و آخرت ما ندارد جز اين‌كه به معصيت و چيزهاي حرام باز شود. جز ضرر چيز ديگري براي سر نيست پس نعمت زماني عنوان بركت پيدا مي‌كند و پايدار و مفيد و مثمرثمر است كه در راه خودش مصرف شود و خداوند متعال مصرفش را براي ما بيان فرموده است. امروز قسمت بسيار مهمي از نيروهاي انساني و منابع اقتصادي در مسير ساختن سلاحهاي نابود كننده صرف مي‌شود(ببينيدساختن سلاحها را به مسابقه گذاشتند اين كشور مي‌خواهد از آن يكي پيش رفته‌تر باشد... منابع اقتصادي و نيروهاي انساني در چه راهي مصرف مي‌شوند. به خاطر بي‌راهه مصرف كردن! اين نعمت‌ها فاقد هرگونه بركت است و به زودي از بين مي‌رود, نفع و نتيجه‌اي نخواهند داشت, بلكه ويراني هم به بار مي‌آورند. ( يك بمب يك شهر را خراب مي‌كند, يك هواپيماي بدون سرنشين نشانه مي‌گيرد هر چه اربابش دستور داد همان را نابود مي‌كند.) از طرف ديگر يك سنت الهي است كه افراد بي‌ايمان و آلوده و فاسد, گرفتار انواع واكنش‌ها در همين زندگي دنيايشان خواهند شد, گاهي بلاهاي آسماني و زمين بر سر آن‌ها مي‌بارد, گاهي آتش جنگ‌هاي جهاني, يا منطقه‌اي, سرمايه‌هاي مادي و انساني آن‌ها را از بين مي‌برد.
گاهي ناامني‌هاي جسمي و رواني آن‌ها را تحت فشار قرار مي‌دهد. مي‌بينيد بي‌جهت افسردگي پيدا مي‌كند, بي‌جهت رواني مي‌شود. چرا؟
امراض مختلف! هر روز يك مرض نو به ميدان مي‌آيد. چرا؟ آيا بي‌جهت است؟ به تعبير قرآن كه مي‌فرمايد:
«ظَهَرَ الْفَسَادُ فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ بِمَا کَسَبَتْ اَيْدِي النَّاسِ .....»]4[
فساد در خشکی و دريا ظاهر شد. به سبب آن‌چه که مردم با دست خودشان کسب کردند.
اين فساد و گرفتاري در اثر چيست؟
] گرفتاري را خودشان براي خودشان به‌وجود آوردند.[ عزيزان! فيض خدا محدود نيست به همه مي‌رسد. ممنوع هم نيست اما اين گرفتاري‌ها نتيجه‌ي اعمالي است که خود انسان انجام مي‌دهد و ضمنا دعا هم مستجاب نمي‌شود ] در روايت بحث مفصلي داريم که چرا دعا مستجاب نمي‌شود.[
اما آن وعده‌اي که به شما داديم اين وعده‌ي الهي که برکات از آسمان و زمين به روي افراد متقي و مؤمن باز مي‌شود:
در زمان ظهور امام زمان حضرت ولي عصر اَرْوَاحُنَا لِتُرَابِ مَقْدَمِهِ فِدَاه صدق پيدا مي‌کند.
در حکومت حضرت مهدي (عج)که خداوند مي‌فرمايد:
«وَلَقَدْ کَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّکْرِ اَنَّ اْلاَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ.»]5[
ما در زبور ثبت كرديم, نوشتيم ]زبور داود(عج) بعد از ذكر اين‌كه زمين را به بندگان صالح خودمان به ارث مي‌دهيم.
آن بندگان صالح در چه زماني هستند؟
1. در زمان حكومت حضرت مهدي(عج) كه زمين براي عمران و آبادي در دست بندگان صالح خدا قرار مي‌گيرد. [ما وظيفه داريم زمين را آباد كنيم اما ما حرث و نسل را هلاك مي‌كنيم.]
2. در زمان حكومت حضرت مهدي(عج) ديگر نه طبيعت سركشي مي‌كند, نه زلزله‌اي خانه‌برانداز به پا مي‌شود, نه دريا‌ها طغيان مي‌كنند نه آتش فشانها فوران مي‌كنند. چرا؟
زيرا دوران عصيان و نافرماني سپري شده, ديگر طغيان گذشته و عصر تاريك غيبت به اتمام رسيده است.
3. در زمان حضرت مهدي(عج) باران مي‌بارد اما با نرمش, باد مي‌وزد اما با آرامش, زمين مي‌گردد اما با آسايش, آن‌جا زلزله نيست، در تمام روي زمين، طراوت و لطافت پديد مي‌آيد.
4. در حكومت حضرت مهدي(عج) عالم هستي به كمال مي‌رسد، در آن دوران پر بركت تمام زمين حكم يك شهر را پيدا مي‌كند، امام زمان(عج) تمام عوامل فساد آفرين و ستمگر و ستم را از ميان برمي‌دارند، راه‌ها امن مي‌شود، به طوري‌كه يك دختر مي‌تواند از شرق به غرب در نهايت امنيت تنها سفر كند، دزدي و تباهي در اين حكومت از بين مي‌رود، نه كمبود وجود دارد كه كسي دست به دزدي بزند، نه چشم و هم چشمي وجود دارد، نه حتي قوانين دست و پاگير و سنت‌هاي غلط در امر ازدواج باقي مي‌ماند كه موجب بي‌عفتي شود. عفت برقرار مي‌شود. دامن‌ها و چشم‌ها همه پاك مي‌شوند, نه از عوامل پرخاشگري اثري مي‌ماند چون افراد ناخواسته با هم درشتي نمي‌كنند.
5. در حكومت حضرت مهدي(عج) پدر و مادر حق گزاف‌گويي به فرزندشان را ندارند, نه فرزندان ابراز مخالفت با پدر و مادر مي‌كنند.
نتيجه‌ي اين جامعه‌ي صالحه اين است كه افراد چنان ساخته و مهذب مي‌شوند كه با اختيار تام اين كارهاي زشت را ترك مي‌كنند.
6. در حكومت حضرت مهدي(عج) دامنه‌ي الفت به جايي كشيده مي‌شود كه گويا همسايگان اعضاي يك خانواده هستند.
7. در حكومت حضرت مهدي(عج) شهروندان از يك‌ديگر راضي و مردم از حاكمان و مسؤولين راضي و خشنودند و در امان خواهند بود.
«...اَيْنَ مُؤَلِّفُ شَمْلِ الصَّلاَحِ وَالرِّضَا...» [6]
کجاست آن آقايي که بيايد و جامه‌ي صلاح و رضايت و خشنودي را به تن بندگان خدا کند.
8. در حکومت حضرت مهدي(عج) همگان شادمان و خوش دل و خندان زندگي مي‌کنند، حتي موجودات وحشي در سايه‌ي حکومت عدل‌گستر حضرتش به آسايش دست پيدا مي‌کنند، حيوانات رام بشر مي‌گردند، مارها و عقرب‌ها به کودکان خردسال ستم نمي‌کنند. خداوند متعال به برکت آن حضرت و دم مسيحاي آن بزرگوار بيماران را شفا مي‌بخشد، مرض‌هاي ناعلاج وجود ندارد و مرض‌هاي صعب‌العلاج را درمان مي‌کنند.
9. در حکومت حضرت مهدي(عج) مردم عمر طولاني همراه با سلامتي و نشاط نصيبشان مي‌شود.
از طرفي اقتصاد مردم چگونه است؟
اقتصاد شکوفايي پيدا مي‌کند؛ در دوران حکومت حضرت مهدي(عج) به گونه‌اي است که در گذشته‌ي تاريخ هم بي‌سابقه بوده است ( يعني از اول تاريخ بشريت تا زمان حکومت حضرت اين‌طور سابقه نداشته است.)
تمام قواي زميني و آسماني دست به دست هم مي‌دهند.
لَفَتَحْنَا عَلَيْهِمْ بَرَكَاتٍ مِنَ السَّماءِ وَاْلاَرْض اين وعده‌ي الهي صدق پيدا مي‌كند, تمامي ذخاير هستي را آشكار مي‌كنند و قدرت لايزال الهي را در گستردگي نعمت و بخشش برهمگان نشان مي‌دهند.
ميان ملك و ملكوت هماهنگي پيدا مي‌شود, يعني افراد زمين افراد آسمان با هم هماهنگ مي‌شوند. زميني‌ها در همان مسيري قدم مي‌زنند كه آسماني‌ها قدم مي‌زنند.
10. در حكومت حضرت مهدي(عج) تمام عالميان همه در يك جهت قرار مي‌گيرند, ديگر نزاع و تصادم نيست, همه در يك جهت حركت مي‌كنند و آن جهت بندگي خداست. لذا در روزگار ظهور حجت خدا, مواهب مادّي و معنوي نيز به بركت اين‌گونه بندگي به بشر فرو مي‌ريزد, و در دوران حكومت بَقِيَّةُ اللهِ اْلاَعْظَمْ- رُوحِي وَاَرْوَاحُ الْعَالَمِينَ لِتُرَابِ مَقْدَمِهِ فِدَاه- به دست ملكوتي آن حضرت بهره‌مند مي‌شوند, آن‌جايي كه عقل وسيله‌ي كشف و شناخت خوبي از بدي و زشت از زيباست با كمال عقل افراد بشر از پليدي دوري مي‌كنند و به خوبي‌ها نايل مي‌شوند و به كمالات عاليه مي‌رسند.
«...اَيْنَ جَامِعُ الْكَلِمَةِ عَلَي التَّقْوَي...»[7]
كجاست آن آقايي كه تمام افراد بشر را بر كلمه‌ي تقوا جمع مي‌كند؟
خداوند متعال به دست تواناي آن حضرت تمام مردم روي زمين را از علم و دانش بهره‌مند مي‌سازد.
[در ذهنتان تداعي بكنيد دستورات امام رحيلمان; را چه‌قدر مقدمات فرج را فراهم كردند. اولين دستور سواد آموزي و تشكيل بسيج بود.]
در حكومت حضرت مهدي(عج) ديگر از اختلاف نظرها, از تناقض گويي‌ها, از حيرت و سردرگمي‌ها خبري نيست.
«...اَيْنَ قَاطِعُ حَبَائِلِ الْكِذْبِ وَاْلاِفْتِرَاءِ...»[8]
كجاست آن آقايي كه بيايد و اين ريسمان‌هاي دروغ و افتراء را پاره كند و از بين ببرد.
مردم در حكومت حضرت مهدي(عج) از سرچشمه‌ي زلال حقايق روحاني پاكيزه كه به كشتزارهاي جان انسان‌ها جاري مي‌گردد بهره‌مند مي‌شوند.
در آن روزگار است يعني در روزگار حكومت حضرت مهدي(عج) است كه خرابي‌ها اصلاح مي‌گردد, زمين نور باران مي‌شود, راه‌ها و درهاي آسمان به زمين گشوده مي‌شود.
«...اَيْنَ سَبَبُ الْمُتَّصِلُ بَيْنَ اْلاَرْضِ وَالسَّمَاء...[9]»
كجاست آن آقايي كه بيايد پاكان را عزيز و ناپاكان را خار گرداند.
در حكومت حضرت مهدي(عج) عدالت در جهان سايه پهن مي‌كند, فقر و فلاكت از جهان رخت برمي‌بندد.
در حكومت حضرت مهدي(عج) بي‌خانماني اتمام پيدا مي‌كند گرسنگي از سراسر جهان بر چيده مي‌شود.
در حكومت حضرت مهدي(عج) زنان و كودكان بي‌سرپرست تحت اداره‌ي دولت آن حضرت قرار مي‌گيرند.
در حكومت حضرت مهدي(عج) امراض و بيماري به سلامتي و نشاط تبديل مي‌شود.
در حكومت حضرت مهدي(عج) فحشاء و فساد برچيده و عفت و پاكدامني فراگير مي‌شود.
در حكومت حضرت مهدي(عج) به جاي اين سفيرهاي ابليس كه مي‌شنويد از همه‌جا نداي قديسان برمي‌خيزد. به جاي باده گساري مردمان از سبوي ايمان سرمست مي‌شوند.
در حكومت حضرت مهدي(عج) به جاي حرام‌خواري از غذاهاي لذيذ مردم بهره‌مند مي‌شوند.
در حكومت حضرت مهدي(عج) حقايق كتمان شده در تاريخ آشكار مي‌گردد, حقايقي كه نمي‌دانيم. گرگان ميش‌نما رسوا مي‌شوند.
در حكومت امام مهدي(عج) حقوق برباد رفته‌ي خلق از غاصبان گرفته مي‌شود, قصاص خون‌هاي به ناحق ريخته گرفته مي‌شود.
در حكومت امام زمان(عج) استعدادهاي نهفته جسمي و روحي آشكار مي‌گردد.
در حكومت حضرت مهدي(عج) بتكده‌ها به خانه‌هاي توحيد مبدّل مي‌شود, لذت بندگي خدا در كام جان مردمان مي‌نشيند.
« اَللَّهُمَّ عَجِّلْ فَرَجَهُ وَسَهِّلْ مَخْرَجَهُ وَ اَوْسِعْ مَنْهَجَهُ وَاسْلُكْ بِي مَحَجَّتَهُ وَاَنْفِذْ اَمْرَهُ وَاشْدَدْ اَزْرَهُ وَاعْمُرِاللَّهُمَّ بِهِ بِلاَدَكَ وَ اَحْيِ بِهِ عِبَادَكَ فَاِنَّكَ قُلْتَ وَ قَوْلُكَ الْحَقُّ ظَهَرَ الْفَسَادُ فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ بِمَا كَسَبَتْ اَيْدِي النَّاسِ فَاَظْهِرِ اللَّهُمَّ لَنَا وَلِيَّكَ وَابْنَ بِنْتِ.....»[10]
اي خدا با اين وعده‌هايي كه به بندگانت دادي با حكومت حضرت مهدي(عج) دنيا را آباد بفرما. اي خدا وليّت را براي ما ظاهر بفرما. خدايا فرج پسر دختر پيامبرت را برسان.
وَصَلَّي اللهُ عَلَي مُحَمَّدٍ وَاَلِ مُحَمَّد
[1] - سوره ي طه (20) آيه ي 25
[2] - سوره ي اعراف (7) آيه ي 96
[3] - سوره ي اعراف (7)آيه ي 97
[4] - سوره ي روم (30) آيه ي 41
[5] - سوره ي انبياء (21) آيه ي 105
[6] - مفاتيح الجنان ، فرازي از دعاي ندبه
[7] - مفاتيح الجنان , فرازي از دعاي ندبه
[8] - همان.
[9] - مفاتيح الجنان , فرازي از دعاي ندبه
[10] - مفاتيح الجنان ، فرازي از دعاي عهد