تاریخ ارسال خبر: 17 اردیبهشت 1401 | موضوع:
خودشناسی
یک ماه رمضان بر ما گذشت. یک ماه شب و روز سرسفره خوان پروردگار میهمان بودیم. ازفیوضات و برکات این ماه همه بهرمند شدیم. این یک سفره عام است که همه بندگان را دعوت کرده .
ماه رمضان تمام شد ولی بنده چقدر توانستم توشه ای برای خودم بردارم و تا چه اندازه توانستم با نسیم های بهاری و با باران رحمت الهی این ماه خود وقلب خود را زنده کنم؟
عزیزان این قلبهای ما به منزله آن سرزمینهائی است که در این یک ماه درمعرض بارش رحمت و هدایت الهی قرار گرفته، هرکس به اندازه ظرفیت خودش استفاده کرده.
ببین چقدر عوض شدی؟ به چه حالی درآمدی؟ نسبت به آینده چه تصمیم گرفتی و چه تجدید نظر کردی؟
اگر ماه رمضان مرا به این حالت درآورد و روز آخر ماه غیر از این باشم که در اول ماه بودم؛ بدانم که ظرفیت زیادی داشتم.
اگر همان بودم، وای به حال من، یعنی این سیاهی قلب عوض نشده باشد و از مکتب قرآن درس جدیدی نگرفته باشیم و به ایمان و عقیده ما چیزی اضافه نشده باشد که ما را ثابت قدم کند. پناه می برم به خدا.
پروردگارا اجر و پاداش این یک ماه همه را رضایت و نزدیکی ما به امام زمان(عج) قرار بده.
امروز ما را مشمول رضای حضرت در زندگی و پس از مرگ قرار بده .
حضرت را از ما راضی وخشنود بفرما...
(۱۳۶۸/۲/۱۶)