خانم شیخ الاسلامی- از اساتید مدرسه ی علمیه نرجس(علیهاالسّلام)
وقتی نظر استاد را دربارهی تحصیل و تدریس در دانشگاه یا سایر مراکز میپرسیدم، میفرمودند: «شما معلوماتتان از دانشگاه کمتر نیست، تا وقتی خلاء حوزه پر نشده به جاهای دیگر نروید، سعی کنید اول خلاء حوزه را پر کنید». به قول خانم اعتمادی (رحمه الله علیها) که میفرمودند غربت دانشگاه امام صادق(علیهالسّلام) را دریابید.
ـ یک سال که گرفتاری این جانب به دلیل شرکت در درس کفایه، تبلیغ و داشتن فرزند خردسال زیاد شده بود، متوجّه شدم برخی استادان مکتب که به مرخصی رفته بودند، بازگشتهاند. این موضوع مرا بر آن داشت تا با حالتی شرمگین نزد استاد رفته، بگویم: اگر ممکن است امسال برای من تدریس نگذارید؛ زیرا احساس میکردم دیگر به حضور من نیازی نیست. استاد چیزی نفرمودند.
چندی بعد، خانم اعتمادی (رحمه الله علیها) که مسؤول آموزش بودند، پیغام دادند که نیاز هست و باید تدریس را قبول کنید. روز اول مهر که برای مراسم افتتاحیه رفته بودم، تا چشم استاد به حقیر افتاد، فرمودند: «پس چه شد که آمدی؟ عرض کردم چون استاد (خانم اعتمادی) امر فرمودند که نیاز هست آمدم. ایشان با مهربانی خاصّی فرمودند: «دوست ندارم اجباری این جار کار کنید، بلکه با میل و رغبت این جا باشید».
این سخن ایشان باعث شد دیگر هیچگاه به خود جرأت ندهم که بگویم برایم درس نگذارید.
-در همهی کارها صبر و حوصله به خرج میدادند و خود را موظّف کرده بودند از حوزههای مختلف خبرگیری کنند. در سفر به سیستان و بلوچستان از قسمتهای مختلف حوزه در ایرانشهر، زابل و زاهدان بازدید داشتند. گاه آن قدر خسته میشدند که خواب بر ایشان چیره میشد و هنگام گزارش دادن مراکز نمیتوانستند چشمهای خود را باز نگه دارند و میفرمودند: «چه کنم؟» و هر کسی راهی را پیشنهاد میکرد با روی باز استقبال و سعی در عمل میفرمودند. خانم شیخ الاسلامی- از اساتید مدرسه ی علمیه نرجس(علیهاالسّلام)