يَسْأَلُ اللَّهَ إِلَيْكُمُ الْمَرْجِعَ وَ سَعْيَهُ (سَعْيُهُ) إِلَيْكُمْ غَيْرَ (غَيْرُ) مُنْقَطِعٍ وَ أَنْ يَرْجِعَنِي مِنْ حَضْرَتِكُمْ خَيْرَ مَرْجِعٍ إِلَى جَنَابٍ مُمْرِعٍ وَ خَفْضِ عَيْشٍ مُوَسَّعٍ وَ دَعَةٍ وَ مَهَلٍ إِلَى حِينِ (خَيْرِ) الْأَجَلِ؛ "
و از خدا درخواست مى كند بازگشت بسوى شما را و سعى او بسوى شما منقطع بشود و از درگاه شما بسوى بهترين بازگشت رجوع كندبه آستان با خير و بركت و عيش وسيع و راحت و پاينده تا هنگام اجل"
🔹مردم در زندگی دوگونه هستند:
1- اگر خواسته ما این باشد که بهتر بخوریم و بپوشیم و خوش گذرانی کنیم و بهتر به خواهش های نفسانی و امور مادی مان برسیم، این زندگی حیوانی است.
2- اگر زندگی را برای آن می خواهیم که به زندگی انسانی زنده باشیم که همین را از حضرت تقاضا می کنیم، البته این زندگی باید بی دغدغه باشد. اگر در فقر، مریضی و گرفتاری باشد ممکن است انسان در وظایف اجتماعی و سیاسی اش کوتاهی کند. ما از این بزرگواران می خواهیم زندگی ما را راحت کن که آن طور باید و شاید بتوانیم بندگی کنیم.
(جزوه زمزمه های رجبیون،استاد طاهائی، ص14-13)