درس دویست و دوم: درس هایی از ماه مبارک رمضان- قسمت بیست و پنجم

« اُتل ما اوحی الیک من الکتاب و اقم الصلوة ان الصلوة تنهي عن الفحشاء و المنكر و لذكرالله اكبرو الله يعلم ماتصنعون» (عنكبوت، أيه ٤٥)

دراین آیه مبارکه خداوند دو دستور داده:

1- آموزش

 2- پرورش

 گفتیم قرآن علم است. دانشمندان خارجی از تمام علوم قرآن استفاده می کنند.ما قرآن رانشناختیم. ما را از قران دور نگه داشتند و با قرآن بیگانه کردند. هر وقت هم قرآن می خوانیم اکتفا به ظاهرش می کنیم. با قرائت صحیح بین المللی بخوانیم و بیشتر از این به مفاهیم و محتوای آن فکرنمی کنیم. نتیجتا عمل هم نداریم.

 اگرآیات قرآن را مورد بررسی قرار دهید، قسمت اعظم آیات درمورد اخلاقیات و اجتماعیات است. قرآن معیار شناخت حق و باطل است.

 امام باقر (ع) فرمودند: « اَعرض نفسک علی کتاب الله...؛ خودت را بر کتاب خدا عرضه کن.»

قرآن معیار و محک است برای شناخت حق و باطل. اگر تو از کسانی بودی که به آیات الهی عمل می کردی، امر قرآن را انجام دادی و نهی قرآن راترک کردی، خوشحال باش. اگرتمام مردم بدگوئی کنند نمی توانند به تو ضرر بزنند. برای انتخاب شریک، همکار، انتخاب همسر برای دختر و پسر، محک بزن مانند طلا،  ببین اصل است یا فلز است و ظاهر آب طلا دارد. آیا عملش مطابق قرآن است یاخلاف آن است.. 

(۱۳۷۸/۹/۳۰)