تاریخ ارسال خبر: 28 فروردین 1402 |
قال الله العظیم فی کتابه:
«اُتل ما اوحی الیک من الکتاب واقم الصلوة» (عنكبوت، آیه 45)
در این آیه مبارکه خداوند دو دستور داده:
1- آموزش
2- پرورش
قرآن وسیله نورانیت قلب و جان است. می فرماید: «الذین اذا ذکرالله وجلت قلوبهم» (انفال، آیه۲)
«مومنین کسانی هستند که وقتی خدا رایاد می کنند، قلبهای اینها به لرزه درمی آید.» عظمت خداجلوه گرمی شود، می گوید من درمقابل این عظمت چه کردم؟ چقدرکوتاهی و تقصیر کردم؟
پیامبر اسلام(ص) می فرمایند: «ماعرفناک حق معرفتک؛ آنطور که حق معرفت تو بود تو را پرستش و بندگی نکردیم»
«و اذا تلیت علیهم آیاته زادتهم ایمانا؛ زمانی که آیه قرآن بر آنها خوانده می شود ایمان آنها افرون می شود.»
عزیزان توجه کنید! مخصوصا اگرکسی قرآن صحیح بخواند، جمله های انشائی و خبری را درست ادا کند، روح اوج می گیرد و به ایمان اضافه می شود. قرآن روح دارد، قلب و جان را زنده می کند. اگر اهمیت ندهیم اثری ندارد. قرآن مسیرحرکت هر گروه و جمعیتی را معین می کند.
« و ان هذا صراطی مستقیما فاتبعوه» ( انعام، آیه۱۵۳)
« این قرآن راه مستقیم من است متابعت کنید.»
قرآن را اگر می خواهیدحرکت به سوی حق داشته باشید «ولاتتبعوا السبل» پیروی از راه های دیگر نکنید که شما را از راه خدا منحرف می کند. بیائید در صراط مستقیم الهی قرار بگیرید.. (۱۳۷۸/۹/۳۰ )