تاریخ ارسال خبر: 29 خرداد 1402 |
روایتی در کشف الغمه ازحضرت جواد الائمه (علیه السلام) نقل می کنند که فرمودند:
«من وَثق باللهِ اَراهُ السُرور ومن توکل علیّ کفاهُ الاُمور وثقة بالله حصن لایتحصن فیه اِلّامومن اَمین»
هرکسی که به خداوند تبارک و تعالی اعتماد و اطمینان داشته باشد، خداوند به او سرور و شادی رانشان می دهد. غم به او رو نمی کند. نگرانی برایش نیست چرا؟ به خاطر این که به خدا تکیه کرده، خدا هم جز خیر برای بنده چیز دیگری نمی خواهد. بنابراین معتقد است آنچه خدا برای او خواسته خیر اوست و در هرحالی باشد برای او نافع است و سرور ونشاط دارد.
خودِ اعتماد به خدا برای انسان سرور وشادی می آورد. به عنوان مثال یک سرباز وقتی به جبهه می رود و در مقابل دشمن قرار می گیرد، هرچقدر قوی باشد وقتی خودش را تنها احساس کند و لشگری را پشت خود نبیند همین که واردمیدان جنگ شود خودش را می بازد و شکست می خورد؛ اما اگربداند لشگر قوی پشت او قرار دارد قوت قلب پیدا می کند و پیش می رود. شکست برایش معنا ندارد.
کسی که اعتماد به خدا بکند بداند خداوند درهمه حال تکیه گاه اوست. غم ندارد. همیشه شاد و مسرور است....
(۱۳۸۴/۵/۲۲)