درس دویست و بیستم: درس هائی از عاشورا- قسمت اول

ماه محرم و ایام عزای امام حسین (علیه السلام) را به حضور مقدس ولی عصر (ارواحنا لتراب مقدمه فداه) و شما عزیزان تسلیت عرض می کنم. امیدوارم خداوند تبارک و تعالی در این ایام سوگواری حالت عزا به همه ما عنایت کند و ما را نسبت به ائمه (صلوات الله علیهم اجمعین) به ویژه امام حسین (علیه السلام) معرفت وشناخت عنایت کند و نام ما را در دفتر عزاداران حضرت ثبت و ضبط کند...

زمان عزای امام حسین (علیه السلام) است. ما باید به عاشورا نظری داشته باشیم...

عزیزان! بچه ها را روضه ببرید سخنرانی ها را بشنوند، یاحسین یاحسین را بشنوند. محبت امام حسین (علیه السلام) یک محبت فطریست؛ اما شما باید با بردن فرزندانتان به مجالس این محبت را شکوفا کنید. 

خدا انشاءالله درجات مادر ما را زیاد کند‌‌‌.. ما بچه ها را جمع می کردند دورخودشان، چراغها را خاموش می کردند، کتاب مصیبت دستشان می گرفتند، مصیبت می خواندند. سینه می زدند ما هم سینه می زدیم.  گریه می کردند ماهم گریه می کردیم.

من تولّای حسین با شیر از مادر گرفتم                روزاول که آمدم دستور تا آخرگرفتم...

( ۱۳۸۷/۱۰/۱۲)