درس دویست و بیست و هشتم: درس هائی از عاشورا- قسمت نهم

1. ضعف آگاهی.

2. سستی ایمان.

3. فريفته شدن به دنيا: این عامل سبب شد تا مردم به جائی رسیدندکه از فرهنگ وحی و مکتب پیامبر(ص) دور شدند و کارشان به آنجا رسید که پسر پیامبر(ص) را به شهادت رساندند. لذا می بینیم امام حسین(ع) هدف نهضت خود را چنین بیان می کنند: 

«اللهم انک تعلم اَنه لم یکن ماکان منا تنافسافی سلطان..(تحف العقول ص ۲۴۳)

  خدای من تو می دانی که من قصد سلطنت ندارم بلکه (قیام من)برای این است که معالم دین تو را برگردانم. زمین و شهر های تو را اصلاح کنم. من برای این قیام کردم که مظلومین از بندگان تو را امنیت بدهم و برای اینکه به واجبات و سنت های احکامت عمل شود. (واجبات واحکام ازبین نرود) و در بحارالانوار۴۴،ص۱۹۲ می فرمایند: «به راستي، دنيا تغيير چهره داده و ناشناخته گشته و نيكي آن در حال نابودي است و از آن چیزی نمانده جز رطوبتي كه در ته ظرفي مانده؛ اَلا ترون اَنّ  الحق لایعمل به و... آیا نمی بینید به حق عمل و از باطل نهی کرده نمی شود، لذا باطل جولان پیدا کرده است. ‌درچنین موقعیتی سزاوار است که مومن راغب به لقاء پروردگارش باشد.» 

این هدف حسین بن علی(ع) درقیام بود و اگر قیام حضرت به این صورت نبود مردم حق را از باطل نمی شناختند..

 (۱۳۸۲/۱۲/۱۲)