درس دویست و سی و چهارم : درس هائی از عاشورا- قسمت پانزدهم

عزیزان! عاشورا یک نقشه است. نقشه ای که مسیر بندگی عاشقانه را به ما نشان می دهد. این نقشه حرکت از خاک به سوی آسمان و وصال عاشقانه به دوست رابه ما نشان می دهد. بر روی این نقشه تمام فراز و نشیب ها و راه های صعب العبور و تنگناها، همه کشیده شده. چگونگی عبور از این راه ها به وسیله اباعبد الله (علیه السلام) کاملا روشن شده.  در این نقشه تمام راه ها به حسین بن علی(ع)  منتهی می شود و از حسین(ع) به خدا. 

ما این نقشه و تصویر را بشناسیم و طبق این نقشه حرکت کنیم، امام حسین(ع) به مثابه ابراهیم(ع) درحج است.  همچنان که  حاجی درحج تمام اعمالش را به ابراهیم خلیل(ع) اقتدا می کند، ما هم باید به امام حسین(ع) اقتدا کنیم. همان جائی بایستیم که حسین بن علی(ع) ایستاد. همانجائی برائت ازدشمن بکنیم که امام کرد. مگرغیر از این است که هر روز در زیارت عاشورا می گوئید: « انی سلم لمن سالمکم و حرب لمن حاربکم الی یوم القیامه» با هرکه شما در سلم وسازشید من در صلح و سازشم و با هر که شما درجنگید من درجنگم. عزیزان امام حسین(ع) در مقابل یزید زمان ایستاد. ماهم باید درمقابل یزیدها، ابن ملجم ها،مامون و هارونها بایستیم... این را بایدخوب بفهمیم...

( ۱۳۸۳/۱۱/۲۷ )