درس دویست و سی و هشتم : درس هائی از عاشورا- قسمت نوزدهم

نقشه عاشورا

1.     عاشورا عرصه نبرد تحمیلی بود.

2.     هدف دشمن نابودی اسلام ناب بود.    

3.     جنگ  تبلیغاتی و روانی در عاشورا بود.

زمانی که امام حسین(ع) خطبه می خواندند برای اینکه مردم و لشکر صدای حضرت را نشنوند و سخنان حضرت را نفهمند ودر دلشان تاثیر نداشته باشد سپاه دشمن  هِل هِله می کردند، دست  می زدند،  سروصدامی کردند، طبل می زدند. ازطرفی یزید را امیرالمومنین وحسین بن علی(ع) را خارجی معرفی می کردند، متوسل به دروغ و تهمت و پخش شایعات کذب می شدند و حقایق را وارونه جلوه می دادند.

یکی ازترفندهای دشمنان در تمام زمانها همین وارونه نشان دادن حقایق است. (درانقلاب خودمان هم این مسله زیاد به چشم می خورد.) این تبدیل حقایق و وارونه کردن آن به حدی بود که گروهی ازمردم کوفه این قدر تحت تاثیرتبلیغات سوء بنی امیه واقع شده بودند و به آنها تفهیم شده بودکه  جنگ باحسین بن علی(ع) به عنوان حمایت از خلیفه که یزید است، برهر مسلمانی واجب است، چرا؟چون حسین بن علی(ع) برخلاف مصالح مومنین قیام کرده. اینقدر امر را بر مردم مشتبه کرده بودند که روز عاشورا اگر هیچ چیز نداشتند دامن هارا پر از سنگ میکردند وبا قصد قربت به بدن حسین بن علی(ع) میزدند..

 (1383/۱۱/۲۷)