تاریخ ارسال خبر: 25 بهمن 1402 |
در دعای روز سوم ماه شعبان می خوانیم، محتوای دعا را دقت کنید:
«اَلّلهُم فَبِحَقهِم اِلَيكَ اَتوسّلٌ واَسَئلُ سُوالَ مُقترفٍ مُعتَرفٍ مُسئ‌ٍ اَلي نَفسِه مِما فَرّطَ في يُومِه وأمسِه يَسئلُکَ العِصمَة اِلي مَحَلّ رَمسِه...»
پروردگارا پس بحق ایشان قسم می دهم تورا، به تو توسل پیدا کردم و سوال می کنم، سوال کسی که گنه کاراست و اعتراف می کند و بدکردار است و به نفس خودش ظلم و بد کرده، از آنچه در روز و شب نسبت به خودش تقصیر کرده، ازتو تقاضا می کنم عصمت را؛ یعنی من پناه می برم به تو از گناه کردن و از آن افراطی که تاکنون نسبت به نفس خودم داشتم تاوقتی که مرا در گور می گذارند...
دقت کنید این توسلات مارا متوجه می کند که یک تجدید نظری به پرونده مان بکنیم و بعد برگردیم خودمان را اصلاح کنیم...
( ۱۳۸۱/۷/۱۷ تولد امام حسین علیه السلام.)