درس دویست و هفتادم: اخلاق امام حسن مجتبی(ع) از نظر اخلاقی

   مرد شامی شروع کرد به بدگفتن، حضرت گوش کردند. فرمودند به نظر می رسد مسافری از راه رسیدی، خسته ای، اگرخانه نداری درِخانه ما باز است، اگر گرسنه هستی سفره پهن است.، اگرمرکب نداری، بدهم، قرض داری‌؟

 نگاه کرد گفت: «الله اعلم حیث یجعل رسالته» (سوره انعام) خدا می داند رسالت خودش را کجا برقرارکند، تا امروز دشمن ترین افراد تو و پدر تو نزد من بودید و از امروز دوست ترین افرادهستید. 

چندمرتبه حضرت مالشان را در راه خدا دادند. چندین مرتبه با پای پیاده به حج مشرف شدند. همیشه سفره حضرت پهن بود و.. 

صبری که حضرت کردند. در زمان معاویه با صبرشان گریبان معاویه را گرفتند و به جامعه کشاندند و نشان دادند که این معاویه جرثومه کثیف است. مردم - معاویه را -بشناسید. چون علمای آن زمان معاویه را خال المومنین معرفی کرده بودند. 

ابوهریره روایات زیادی را در مدح معاویه گفته بود. مردم جاهل معاویه را نمی شناختند‌. معاویه با امام حسن(ع) صلحنامه نوشت. بعد آمد روی منبر که مردم صلحنامه رانوشتم، آمدم بگویم تمام مفاد زیر قدمهای من است و...تاجائی که صلحنامه را پاره کرد. 

اگر صبر امام حسن(ع) نبود زمینه برای قیام امام حسین(ع) آماده نمی شد. مردم معاویه و یزید را نمی شناختند. صبرامام حسن(ع) بودکه چهره ها را معرفی کرد..‌ 

(۱۳۷۸/۱۰/۱۳)