درس نود و دوم: مسیر سالکان الی الله- قسمت دوم

معنای لغوی مرابطه: به یک دیگر پیوستن است.

معنای اصطلاحی مرابطه: دراصطلاح اهل سلوک به خود پیوستن است؛ یعنی مراقب خود بودن و پیوسته نگران حالات واحوالات خود بودن. بعضیها همیشه دغدغه جسمانی دارند، امروز این عضو از بدنم درد گرفته، حتما باید دکتر برم چکاپ کنم و... این حالت بسیار بدی است که انسان پیوسته به حالات جسمانی و اعضای فیزیکی فکرکند و تلقین به این که این و آن کسالت را دارم، خود این حالت کسالت می آورد. مثلا اگر ضربان قلبش بیشتر شود به پزشک مراجعه می کند اما درباطن این همه امراض قلبی دارد مانند حسد، حرص، طمع،  کینه و سایرامراض ناپسند ولی هیچ فکر نمی کند که این امراض مهلک است. 

امراض جسمی را اگرخود انسان مقصر نباشد،جسم را ضعیف کند روح را کامل می کند و انسان را به خدا نزدیک می کند، اما امراض روحی و باطنی انسان را از خدا دور می کند هم جسم و هم روح را از بین می برد،دنیا و آخرت انسان را تاریک و تباه میکند.

 ما این مراقبتها را نسبت به خودمان نداریم. عزیزان! قدری فکرکنیم ببینیم ما چه کاره هستیم چقدر نسبت به امراض باطنی، روحی و قلبی خودمان توجه و معالجه کردیم.