درس صد و هشتم: درسهائی از عاشورا - قسمت اول

امام رضا ^{(علیه السلام)} به ابن شبیب می فرمایند:

« اِن کُنتَ  باکیْا لِشَیئٌ فَابکِ لِلحسینِ بنِ علی بن ابی طالب ^{علیهما السلام}؛ ای پسر شبیب اگر گریه می کنی برای حسین بن علی بن ابی طالب گریه کن ( عیون اخبار الرضا/ ج۱/ص۶۰۴)

عزیز من! این اشک را برای  هر چیزی جاری نکن. اگر مصیبتی به تو رسید، اگرغم و اندوهی داری، اگر گرفتاری برای تو پیش آمد، یاد کن ازگرفتاریها و مصائب سالار شهیدان، بدان اشکی که بر این مصیبت ریخته شود ارزش دارد. 

عزیزان! اگر شما یک قطره آب را به آزمایشگاه ببرید و بخواهید آزمایش کنید ترکیبی ازهیدروژن و اکسیژن است،اما همین قطره آب اگر اشک چشم باشد، آن هم اشکی که درعزای ابی عبدالله^(ع) ریخته شود و در آزمایشگاه دین ببرید، این قطره اشک ترکیبی ازشجاعت، شهامت، فداکاری، ایثار، ازخود گذشتگی، ایمان، ولایت، توحید، نبوت و...است.

 توجه کنید این قطره اشک چیست و چقدر ارزش دارد. این است که پیامبر گرامی اسلام^(ص) می فرمایند:« کسی که گریه کند یا بگریاند یا تباکی کند، بهشت بر او واجب می شود.» (خصائص الحسینیه ص۱۴) 

(۱۳۸۰/۱۲/۲۵)