درس صد و سی و دوم: درسهائی از زیارت عاشورا - قسمت بیست و چهارم

سلام برتو ای کسی که خداوند خونخواهی تو خواهد کرد...و سلام برتو ای کشته که خون کسانش ریخته شده است. اضافه "ثار" به "الله" به "خون خدا" تعبیر شده است بدان جهت که اهمیّت بزرگ حضرت علی(ع) و امام حسین(ع) را برساند و الّا به این معنا نیست  که خدا جسم باشد و خونی داشته باشد، همان گونه که خون در بدن نقش حیاتی دارد و بود و نبودش مرگ و زندگی را رقم می زند.

 وجود مقدّس امیرالمومنین و امام حسین (علیهما السلام) نزد خداوند و در دین او چنین نقشی دارند چه خونی که در محراب مسجد کوفه از فرق مولا جاری شد و چه خون حسین (علیه السلام) و خاندان و اصحاب او که در کربلا ریخته شد و باعث احیای دین و حمایت از عدالت و حقّ و شرف انسانی گردید...بنابراین وقتی انسان از غیر خدا دل بکند و فقط با خدا پیوند ببندد تمام اعضای وجود او الهی می شود و در نهایت ثار الله می شود و به جائی می رسد که خداوند خونخواه او می گردد. 
تمام مظلومین جهان منتظر چنین لحظه ای هستند که دست خداوند از آستین انتقام بیرون آمده و حضرت حجه بن الحسن (علیه السلام) از دشمنان و قاتلان آن حضرت خون خواهی کند.

(۱۳۸۰/۱/۱۲)